Elke dag is zondag schreeuwde ik naar mijn man. Om maar even nadruk te leggen op hoe het voor mij is om elke dag thuis te zijn met de baby. Niet dat ik er niet uit wil, maar ja waar ga je tegenwoordig heen? Niks is open en hoewel ik de supermarkt altijd leuk vind, het kost mij wel handen vol met geld elke keer wat te kopen. Dus wanneer mijn man na zijn werk thuiskomt en vraagt hoe mijn dag was, is het antwoord vaak elke dag is zondag schat.
Doordat we beperkt zijn in wat we kunnen doen, merk ik dat ik weinig er op uit ga met de baby. Ik zou best meer kunnen wandelen, maar de kinderwagen is nu eenmaal niet zijn favoriet. Dus zitten wij vooral thuis. Waar wij samen spelen, hij slaapt en eet, en ik tussendoor schrijf. Samen kijken we herhalingen van series op tv. Dan is het alweer tijd voor zijn laatste fles en gaat de baby lekker slapen. Kayden zit in een heerlijk ritme en die wil ik ook niet teveel doorbreken. Dit betekent niet dat we niet weg kunnen, want ik ben ook wel zo makkelijk dat ik hem overal de fles geef als het de tijd is.
De lockdown en het beperken tot sociale contacten heb ik nog nooit echt als een last ervaren. Want ik kon altijd prima alleen zijn en mijzelf vermaken. Op zondag was dan vaak voor mij een chilldagje en bleef ik lekker wat langer in mijn pyjama hangen. Mijn haren in een gemakkelijke staart en make-uploos door het huis. Nu met baby voelen de dagen zoals een zondag. Ik ben chill, alleen nooit meer alleen. Ik wil wel uit mijn pyjama, maar de baby heeft een ander ritme. Make-uploos door het huis is niet omdat ik de keuze maak, nee ik heb geen tijd. Mijn haar wel altijd in een staart, want Kayden heeft uitgevonden dat het leuk is om aan te trekken
Vele vertellen mij wel dat het leven met een baby zwaar is. Zo wil ik het eigenlijk helemaal niet omschrijven. Ik heb nu eenmaal ook geen moeilijke baby. Alleen eerlijk, ik vind het vooral heel saai met een baby. Hiermee doe ik niet te kort aan Kayden, maar het leven met een baby kan gewoon behoorlijk saai zijn. Elke dag een beetje van hetzelfde.
Het enige waardoor ik soms besef dat het geen zondag komt door de appjes die ik op mijn werkmobiel ontvang. Want ja die komen juist op maandag tot en met vrijdag. Zelf moet ik soms ook echt nadenken welke dag het nu eigenlijk is. Dan zeggen mensen vaak, wacht maar tot je weer aan het werk bent. Want dan is alles weer anders. Dit zal ook zeker waar zijn en ik ga er dan ook vanuit dat ik dan terug verlang naar de dagen waar ik kan zeggen, elke dag is zondag!
Liefs Agneta
Volg mij op Facebook en Instagram om op de hoogte te blijven van de laatste nieuwtjes, persoonlijke updates en nog veel meer leuks!!
Geef een reactie