Wanneer je net bent bevallen en alles nog nieuw is rondom je baby ben je misschien niet zo snel geneigd meteen van alles met hem te ondernemen. Maar na weken thuis zitten wil je er echt wel eens op uit en verder dan het blokje om die je met de kinderwagen doet. Wij hadden voor dat er een baby was elkaar beloofd zo goed als het kon relaxte ouders te zijn, maar ook flexibel waar kon te blijven. Tot we onderweg wilden gaan met de baby.
De luxe waarvan ik lekker geniet is dat mijn man elke maand 2 weken thuis is. Deze luxe hebben we tot juni en dat geeft mij als mama en vrouw af en toe even de ruimte ook dingen voor mijzelf te doen. Dus er echt op uit alleen met de baby had ik nog niet echt gedaan. Maar op een dag was ik wederom klaar met thuis zitten en wilde ik even weg. Tja en dan ineens kun je niet a la minuut weg want de baby ligt net een uurtje in zijn bedje te slapen. De tip, laat een slapende baby slapen, sloeg ik in de wind en niet omdat ik mijn baby zijn slaap niet gun, maar omdat ik weet dat hij in de auto langer en beter zal slapen dan in zijn bed.
Om half 9 bedenk ik mijn plan om naar mijn ouders te gaan. Dit is 1,5 uur rijden. Ik reken er op dat de baby ongeveer over 3 uren komt voor zijn voeding. Dan begint het hele denkproces van een mama. Wat moet ik in godsnaam allemaal mee? Ik begin bij zijn luiertas. Deze hebben we in de basis altijd klaarstaan. Denk aan pampers, doekjes, verschoonmat, voeding en een thermofles. Ik gooi schone kleding in de tas en ik vul de thermofles met kokend water. De fles neem ik mee en ik neem een flesje normaal water mee. Ik ga er niet vanuit dat hij onderweg moet drinken, maar voor de zekerheid neem ik extra mee. Oke in 10 minuten heb ik de complete luiertas vol en ready to go.
Ik bedenk mij dat mijn ouders nog niet voorbereid zijn op de kleine. In de toekomst zullen zij af en toe oppassen en mijn moeder heeft dan een bedje etc. thuis. Voor nu bedenk ik mij dat het handig is om de gehele kinderwagen mee te nemen. Het onderstel kost mij zo’n 10 minuten voor hij ingeklapt is en leg ik in de auto. De kinderwagenbak vul ik met de dekens en plaats ik ook in de auto.
Dan bedenk ik mij dat het handig is om de draagdoek mee te nemen. Je weet immers nooit hoe het met je baby gaat en een ding weet je bijna zeker. De draagdoek is iets waar hij tot rust komt. (behalve tijdens zijn sprongetje, maar dat is een verhaal voor later) Ok, gisteren net alles opgeruimd en waar had ik hem ook alweer gelaten? Na 3 minuten zoeken bedenk ik mij weer waar ik hem had neergelegd. Deze prop ik nog in de al overvolle luiertas en leg dit in de auto.
Tijd om de baby uit bed te halen en in de autostoel neer te zetten. Ik zet de autostoel klaar en loop naar de babykamer. Ik leg de baby op de verschoonkussen in de keuken en bedenk mij dan dat zijn truitje vies is. Zo kunnen we niet naar opa en oma. Ik pak de baby weer op en loop naar zijn kast. Ik zoek een vers setje kleding uit en we gaan weer terug naar verkleedkussen. Na 10 minuten ziet mijn zoon er weer heerlijk uit en ik leg hem in de autostoel. Die zit vast.
Tijd om mijn eigen spullen bij elkaar te pakken. Mijn schoenen trek ik aan, maar dan bedenk ik mij dat mijn jas nog ergens anders ligt. Schoenen weer uit, want ja hallo nieuwe vloer waarop je alle voetstappen ziet. Haal mijn tas en jas en loop weer naar mijn schoenen en de baby. Oke alles bij elkaar pakken en zo stap ik 7 minuten later in de auto. We kunnen onderweg zijn.
Echter wanneer ik de motor start bedenk ik mij dat ik zijn speen niet mee heb genomen. Die ligt nog in zijn bedje. Motor weer uit en ik sprint naar het huis. Weer mijn schoenen uit en naar de babykamer. Speen pakken en weer naar mijn schoenen.
Om kwart voor 10 rijd ik uiteindelijk van ons erf. Houd ik nog een kleine 2 uurtjes over en ben ik net op tijd bij mijn ouders om de baby te voeden. Eenmaal daar aangekomen ben ik alweer aan het rekenen hoelaat ik het beste kan vertrekken zodat ik hem thuis en niet onderweg moet voeden.
Liefs Agneta
Geef een antwoord